W procesach introligatorskich łączenie ze sobą różnych materiałów i różnych części półproduktów może się odbywać w różny sposób. Jednym z częściej stosowanych w introligatorstwie sposobów jest łączenie przez klejenie. W niektórych jednak przypadkach łatwiejsze niż klejenie jest łączenie przez zgrzewanie.
– szycie – wykorzystywane w oprawach, może być realizowane drutem lub nicią. Polega na zespoleniu elementów wkładu ze sobą poprzez ich połączenie za pomocą zszywki w złamie grzbietowym lub bocznie a także nićmi za pomocą ściegów przesuwnych i prostych,
– klejenie – polega na nałożeniu warstwy kleju na powierzchnię wkładu, by połączyć jego elementy ze sobą, a następnie z okładką i stworzyć oprawę,
Najogólniejszym podziałem opraw jest podział na typy, rozróżniamy tu następujące typy: Oprawy proste - grzbiet wkładu połączony jest z grzbietem okładki przez sklejenie wewnętrznej strony grzbietu okładki z grzbietem wkładu lub ich zszycie przez grzbiet. W oprawach tych nie może być połączenia przez wyklejkę . Wyklejka jest to część wkładu znajdująca się na początku i końcu przyklejone całymi powierzchniami styku z wewnętrzną stroną kładzin. Oprawy złożone - w tych oprawach grzbiet wkładu nie jest połączony z grzbietem okładki połączenie to następuje poprzez wyklejki dodatkowo może być wzmocnione innymi elementami wzmacniającymi. Oprawy specjalne - wkład z okładką jest połączony w inny sposób niż w oprawach prostych i złożonych np. poprzez spirale, nity, klamrę itp. W oprawie połączonej spiralą spirala łączy ze sobą zarówno poszczególne kartki wkładu i okładziny. W oprawie tej część jest grzbietem okładki a część grzbietem oprawy.