Papier spilśniona  na sicie masa włóknista pochodzenia organicznego o gramaturze od 28 do 200 g/m². Wytwarzany poprzez ułożenie na sicie włókien. Papier jest wytwarzany w formie arkuszy lub wstęgi nawijanej w zwoje. Po uformowaniu masy na sicie jest odwadniany, prasowany, suszony i gładzony w podzielonych etapach ciągłego procesu wytwarzania. 

Otóż odkrycie papieru datuje się na 105 rok naszej ery, kiedy chiński kancelista Cai Lun stworzył ze szmat jedwabnych, konopi i sieci rybackich lekki i tani materiał – był nim właśnie pierwszy papier. Chińczyk eksperymentował w poszukiwaniu materiału, na którym można by utrwalić pismo. 

Według historyków proces rozpowszechniania się papieru na świecie przybierał różne formy i daty. Ery ekspansji papieru można podzielić na czas, kiedy docierał m.in. do: 

• krajów arabskich w 751 roku – w sposób siłowy, ponieważ podobno po przegranej walce, chińscy papiernicy zostali zmuszeni do wyjawienia metody wytwarzania papieru, 

• Korei w VI wieku naszej ery – rozwój papieru w krajach azjatyckich postępował w niesamowitym tempie, już w VII wieku jego produkcja została rozszerzona na 40 japońskich prowincji; następnie papier docierał do Tybetu, Azji centralnej, Indii i Persji, 

• Europy dopiero w XI wieku, kiedy otwarto pierwszą, europejską papiernię – ekspansja kroczyła przez Hiszpanię, Włochy i Francję, po czym papier zaczął docierać do pozostałych krajów w Europie, 

• Polski w XV wieku. 

Po rewolucji przemysłowej, kiedy zaczęto wytwarzanie papieru na szeroką skalę, wykorzystywano go produkcji: ksiąg, dokumentów, świadectw, umów, banknotów, dekretów czy kart do gry. 

Używane są zwykle włókna organiczne: z celulozy, włókno ścieru drzewnego – otrzymywane poprzez starcie i zmielenie bali sosnowych tzw. papierówki w procesie rozwłókniania mechanicznego. Czasem stosowany jest proces rozwłókniania chemicznego i mają zastosowanie inne włókna roślinne (słoma, trzcina, bawełna, len, konopie, bambus). Zastosowanie ma też makulatura uprzednio poddana procesowi dyspersji. 

Oprócz włókien organicznych w skład papieru wchodzą substancje niewłókniste – wypełniacze organiczne: np. skrobia ziemniaczana i wypełniacze nieorganiczne – mineralne: kaolin, talk, gips, kreda oraz niekiedy substancje chemiczne typu hydrosulfit oraz barwniki. Wypełniacze poprawiają właściwości papieru (gładkość, samozerwalność, nieprzezroczystość, białość, odcień). 

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL